Buddyzm (sanskr. Buddha Dharma – „Nauka Przebudzonego”) to bardzo bogaty system filozoficzny i religijny, którego istotną częścią są nauki tantryczne. W tych z kolei występuje tzw. żeńska zasada, której symbolem jest pełna mocy kobieca forma – „podniebna tancerka”.
Z poniższego artykułu dowiesz się czym są tajemnicze Dakinie, kim jest Vajrajogini oraz w jaki sposób obchodzić specjalny Dzień Dakiń.
Szczególnie daty w kalendarzu tybetańskim
W kalendarzu tybetańskim wiele czynników może wpływać na interpretację określonych okresów, zarówno ogólnie, jak i w odniesieniu do jednostki, co sprawia, że rzadko wszystko układa się idealnie. Istotne jest jednak, że nie wszystkie te czynniki są równie ważne. W pewnych sytuacjach bierze się pod uwagę tylko wybrane elementy, a niektóre z nich mogą neutralizować wpływ innych.
Wśród wielu czynników występujących w kalendarzu tybetańskim, opartym na cyklu księżycowym, występują tzw. specjalne dni, czyli szczególnie korzystne dni.
Są nimi kolejno:
- 10 dzień miesiąca — Dzień Guru Rinpocze, o którym napisaliśmy w tym artykule.
- 15 dzień miesiąca — Pełnia Księżyca. Ostatnią Pełnią (1.08.2023) była Pełnia w Wodniku, którą opisaliśmy tu.
- 25 dzień miesiąca — Dzień Dakini i Vajrajogini, o którym przeczytasz więcej w obecnym artykule.
- 30 dzień miesiąca — zakończenie miesiąca Nów Księżyca (inaczej „nowy księżyc”).
To tyle słowem wstępu.
Dakinie — posłanki niebios
Dakini (sanskr. ḍākinī; tyb. མཁའ་འགྲོ་མ་, dosł. „posłanka niebios”) – w buddyzmie tybetańskim istota personifikująca żeńskie aspekty oświecenia, która symbolizuje również pierwotną mądrość. W tantrze personifikuje żeńską energię seksualną stanowiącą archetyp stworzenia.
Dakinie przejawiają się w wielu formach, takich jak Tara, Pradżniaparamita, czy Vajrajogini.
Dakiniami były również ważne z perspektywy buddyzmu wadżrajany legendarne postaci kobiece.
Wymieńmy tu tylko kilka z nich:
- Mandarava (sanskr. Mandāravā) — legendarna joginka, pochodząca z królestwa Zahoru (dzisiejszy Bengal we wschodnich Indiach), która wraz z Guru Rinpocze zrealizowała wiele praktyk na terenie Indii i Nepalu.
- Yeshe Tsogyal (sanskr. Jñānasāgara) — tybetańska uczennica Guru Rinpoche, uznawana za Matkę Buddyzmu Tybetańskiego.
- Maczik Labdryn — tybetańska joginka, która zebrała wcześniej istniejące przekazy praktyki Chöd (Czie) i opracowała je w jeden, nowy, kompletny system.
- Ayu Khandro – tybetańska joginka z XIX/XX wieku, która była uznaną, wędrowną Cziepą. Ostatnie 50 lat swojego życia spędziła na odosobnieniu w ciemności, w trakcie którego udzielała nauk m.in. Czogjalowi Namkhai Norbu Rinpocze.
Jeżeli jesteś zainteresowana/ny ważnymi postaci buddyzmu tybetańskiego, to polecamy książkę pt. „Kobiety mądrości” autorstwa Tsultrim Allione (Wydawnictwo: A).
Fragment historii legendarnego Sarahy, który spotkał na swej drodze Dakinię:
„Dakinie słyną z tego, że dostarczają symboli. Kiedy Saraha spotkał na rynku kobietę wytwarzającą strzały, obserwował ją uważnie i zrozumiał, że pracując, udziela ona wskazówek duchowych. Widząc go, odwróciła się i powiedziała: „Mój drogi młody człowieku, znaczenia Buddy nie przekażą ani słowa, ani książki, lecz symbole i działania!”
Na co Sahara odparł: „Nie jesteś zwykłą rzemieślniczką i produkującą strzały, jesteś nauczycielką symboli”.
Dla osoby niewtajemniczonej symbol jest nieprzejrzysty i nauki pozostają dla niego ukryte. Dla godnego i dojrzałego ucznia symbol jest otwarty i jasny. Oznacza to, że dakinie nie tylko chronią tantryczne nauki, ale jednocześnie udostępniają je. Komunikują poprzez symbole i dają symboliczne dary; kiedy są skonfrontowane z symbolicznymi gestami czy dźwiękami, odpowiedzą niechybnie symbolicznie.”
Cytat pochodzi ze wspaniałej książki pt. „Gorący oddech dakini. Żeńska zasada w buddyzmie tybetańskim” autorstwa Judith Simmer-Brown (Wydawnictwo: Rogaty Budda).
Vajrajogini – Diamentowa Jogini
Wadżrajogini (sanskr. Vajrayoginī) to najważniejsza wśród dakiń. Jako „Sarva-buddha-dakini” jest Istotą (Esencją) wszystkich Buddów.
Wadżrajogini jest ukazywana jako młoda kobieta o ciemno-czerwonej skórze (kolor reprezentujący rodzinę Lotosu — żywioł ognia).
Charakteryzuje się tradycyjnymi atrybutami dakiń:
- umieszczonym na czole trzecim „okiem mądrości”,
- trzymanym w prawej dłoni kosturze (sanskr. khaṭvāṅga) oraz rytualnym sztylecie drikung,
- trzymanej w lewej dłoni kapali (czary wykonanej z ludzkiej czaszki),
- naszyjniku z ludzkich czaszek,
- stoi otoczona płomieniami, które symbolizują mądrość.
Jeżeli jesteś zainteresowana/ny zgłębieniem symbolik Dakini, to napisz do nas, a polecimy Ci odpowiednie lektury 🙂
W ramach tradycji kagju występuje forma Wadżrajogini znana jako Vajravārāhī, czyli Diamentowa Dzika Świnia. Ta forma jest głęboko powiązana z przekazem tantr Jogi Najwyższej, przekazywanym przez mahasiddhę Tilopę.
Co robić w Dzień Dakini?
Dzień Dakini to tradycyjne święto buddyjskie, które obchodzi się każdego 25 dnia cyklu księżycowego według kalendarza tybetańskiego. Jest to dzień, w którym czcimy mądrość i współczucie Dakiń, żeńskich emanacji Buddy.
Co możemy zrobić w ten szczególny dzień, aby zbliżyć się do naszych duchowych nauczycielek i korzystać z ich błogosławieństw?
Oto kilka propozycji:
- Ofiarowanie mandali, czyli symbolicznego przedstawienia wszechrzeczy i własnego umysłu. Można ofiarować mandalę z kwiatów, ziaren, owoców lub innych przedmiotów, wyrażając w ten sposób wdzięczność i oddanie Dakini.
- Praktyka Chöd (Czie), czyli rytuał odcinania się od przywiązania do ciała fizycznego i osobistego cierpienia. Polega na symbolicznym ofiarowaniu własnego ciała Dakini, aby uwolnić się od lęku i ignorancji. Jest to jedna z najbardziej skutecznych metod przekraczania ego i rozwijania współczucia.
- Praktyka Guru Jogi, czyli łączenia się z mistrzem duchowym jako wcieleniem Dakini. Można medytować nad jego formą, recytować jego imię lub mantrę, prosić o przekaz nauk i błogosławieństw. Jednym z najważniejszych archetypów i postaci z przekazu buddyjskiego jest Guru Rinpocze, którego mantra brzmi: Oṃ Ah Huṃ Vajra Guru Padma Siddhi Huṃ.
- Praktyka Tsog lub Pudża (w czasie której m.in. pali się specjalne kadzidła), czyli uczestnictwo w uczcie rytualnej z innymi praktykującymi. Polega ona na dzieleniu się jedzeniem i napojami jako ofiarą dla Dakini i innych oświeconych istot. Jest to okazja do przeżywania radości, budowania więzów we wspólnocie duchowych towarzyszy i towarzyszek (sanghi) i zbieraniu zasługi (czyli wykonywaniu czynności przynoszących dobrą karmę).
- Wykazywać się szczodrością i życzliwością wobec wszystkich istot, zwłaszcza tych, które są w potrzebie lub cierpią.
W Dzień Dakini warto także poświęcić czas na studiowanie nauk buddyjskich, zwłaszcza tych dotyczących tantry i jogi. Można czytać święte teksty, słuchać wykładów lub dyskutować z innymi o znaczeniu i praktyce Dakini. Jest to sposób na pogłębianie własnej wiedzy i zrozumienia duchowej ścieżki.
Dzień Dakini jest więc szczególną okazją do łączenia się z żeńską mądrością i siłą oświecenia. Jest to czas, w którym możemy otworzyć się na inspirację i wsparcie Dakini, a także wyrazić naszą wdzięczność i oddanie za jej obecność w naszym życiu.
Chcesz rozbudzić w sobie właściwości reprezentowane przez Dakinie?
Pomoże w tym medytacja na formach Dakiń, czyli skupianiu się na ich obrazach, symbolach i atrybutach. Można używać wizualizacji, mantr lub modlitw, aby nawiązać kontakt z jej energią i błogosławieństwem.
Najpopularniejszą „żeńską” mantrą jest ta należąca do Zielonej Tary:
Oṃ Tāre Tuttāre Ture Svāhā
Drugą najpopularniejszą mantrą będzie ta należąca do Białej Tary:
Oṃ Tāre Tuttāre Ture Mama Ayuh Punya Jnānā Pushtim Kuru Svāhā
Życzymy Ci więc Podniebnych Przygód, Mocy i (kobiecej) Mądrości.
🤍🤍🤍
